Leren en ontwikkelen gaat tegenwoordig over levenslang ontwikkelen, want duurzame inzetbaarheid is dé uitdaging van deze tijd. Natasja: "Vroeger leerde je een vak en ging je werken tot aan je pensioen. Dat is nu ondenkbaar. Ook werkgevers hebben tegenwoordig een strategie en een toekomstperspectief nodig om hun werknemers gezond en vitaal te houden. Veel bedrijven hebben nog niet zo’n leercultuur, met ontwikkel- en reflectiegesprekken. We helpen ze hierbij. Bedrijven die afscheid moeten nemen van personeel ondersteunen we met loopbaanadvies en persoonlijke ontwikkeling. Ook vertellen we ze over mogelijke financiële regelingen, want die wereld is voor bedrijven vaak als een onbegaanbaar oerwoud."
Preventief en onafhankelijk
Volgens Natasja is haar werk bij Huis naar Werk inhoudelijk vergelijkbaar: "We werken preventief en onafhankelijk, en zoeken de samenwerking met partijen in de regio. Het grootste verschil is dat we veel intensiever samenwerken. Met meer partners en in hetzelfde gebouw." Mensen lopen al binnen met vragen, of ze maken een afspraak. Ze gaan dan in gesprek met een van de collega’s van Huis naar Werk, die namens een van de partners op het kantoor aan het Stadhuisplein zit.
Natasja: "We hebben geen pasklare oplossingen, we denken mee. Luisteren naar het verhaal. De ene keer is dat meedenken al voldoende, de andere keer zijn de vragen concreter en helpen we daarbij. Het grote voordeel voor onze bezoekers is dat je niet hoeft te weten bij welke instantie je moet zijn, of naar verschillende loketten -en van het kastje naar de muur- wordt gestuurd. Bij ons kunnen ze dan weer onbevangen het gesprek aan gaan. Het gevoel van vertrouwen is belangrijk, we kijken naar wat er wel mogelijk is. Misschien zelfs een beetje tegen het systeem in, weg van de hokjes."
Ander perspectief
Natasja is heel blij met deze kans, om met elkaar samen te werken en elkaar fysiek te ontmoeten. Natuurlijk gebeurt dit allemaal veilig volgens de coronarichtlijnen. "Ook als Huis naar Werk zijn we aan het leren. Ik ben heel benieuwd hoe dit in de praktijk gaat, of we makkelijk loskomen van ons eigen perspectief. Hoe het doorverwijzen gaat. Dat gaan we ontdekken en ervaren. Dit betekent ook dat we zelf met de billen bloot moeten. We kennen elkaar nog onvoldoende, het is belangrijk dat we elkaars expertises weten. Daarom hebben we een kenniscarrousel opgezet. Het is belangrijk dat we met elkaar in gesprek blijven, bijvoorbeeld door intervisie. Ik volg ook met interesse onze stuurgroep, zij hebben een voorbeeldfunctie in het regionaal denken en samenwerken. Uiteindelijk moet deze aanpak natuurlijk wel resultaat opleveren, maar in deze fase mogen we dingen uitproberen en het is mooi als we straks ook succesverhalen kunnen delen. We kunnen nu onze nek uitsteken, en er mag ook iets misgaan. Nieuwe uitdagingen vragen om lef, vertrouwen en enthousiasme, en het betekent ook dat je samen in de praktijk gaat leren. Dat gaat altijd met vallen en opstaan."